Dwie miary oceny faktów nadal obowiązują w Rzeczypospolitej Polsce
na początku XXI wieku

Nie znam treści referatów, które zapowiedziano na sesję popularno-naukową ”Historia martyrologii i obozów odosobnienia w Jaworznie w latach 1939-1956”, zorganizowanej w Muzeum Miasta Jaworzna przy współpracy Ruchu Wolnych Demokratów z Wrocławia w dniach 12-13 października 2001r.

Referaty, między innymi:

• Franciszek Piper - Podobóz KL Auschwitz w Jaworznie - „Neu Dachs”.

• Adam Dziurok, Volksdeutsche w obozie w Jaworznie

• Jerzy Starzyński - Koszmar Jaworzna w świetle wspomnień grupy więźniów ze środkowej i zachodniej Łemkowszczyzny.

• Eugeniusz Mysiło - Ukraińcy w obozie w Jaworznie.

zapewne należy je zdobyć i rozpowszechnić.

Znam natomiast wieloletnie starania grupy mieszkańców dawnego Alzen ( w połowie XVIII wieku Altzenau ) zaś obecnie Haucnowa stanowiącego dziś część Bielska-Białej, którym odmawia się upamiętnienia martyrologii swoich Ojców - Matek - Braci - Siostr - Krewnych jakie urządziła im soviecko-polska władza po „wyzwoleniu” w 1945 roku.

Nie dotyczy to tylko mieszkańców Haucnowa - około 130 osób, ale również Willamowic, Bielska, Komorowic, Białej (Krakowskiej), Szczyrku ... całego Podbeskidzia a również Górnego Śląska (części przemysłowej). Pierwsza zarejestrowana śmierć mieszkanki Alzen w Auschwitz - Oświęcimiu miała miejsce już 11 apryla 1945 roku.

Zastanawia i niepokoi mnie natomiast wybiórcze traktowanie oczywistych faktów historycznych przez Państwowe Muzeum Auschwitz - Birkenau w Oświęcimiu. Od kwietnia 1945 roku Obóz Zagłady Auschwitz przekształcono w Polski Obóz Koncentracyjny (Obóz Pracy) Oświęcim - Jaworzno, perfekcyjnie wykorzystując wzory sovieckie i niemieckie. Faktu tego nic i nikt nie jest w stanie zmienić - nie był to jakiś przypadek - epizod, tragedia trwała aż po rok 1956 !

Wymijająca i odpychająca jest zatem odpowiedź Dyrektora Muzeum Auschwitz-Birkenau mgr Jerzego Wróblewskiego z 19.04 2001 podjęta też przez Wojewodę Śląskiego p. Wilibalda Winklera z 24.04.2001 na prośbę wzniesienia Pomnika Pamięci Ofiar Podbeskidzia i Górnego Śląska a wnioskowanego przez mieszkańców Haucnowa - obecnie Bielsko-Biała.

Oto jej fragmenty:

„Były obóz Auschwitz jest dla całego świata symbolem Holocaustu i ludobójstwa narodów i jako taki wpisany został w 1979 r. na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO” - i tu jest powszechna zgoda, ale, nie powinno jej być na stwierdzenie kolejne:

„W związku z powyższym nie widzimy możliwości upamiętnienia na terenie Muzeum wydarzeń, które miały miejsce po wyzwoleniu obozu.”

W imię Prawdy i Sprawiedliwości rozwiązanie jest jedno:
wystąpić dodatkowo do tegoż szacownego UNESCO z udokumentowanym wnioskiem o wpisanie na listę Światowego Dziedzictwa Obozu Oświęcim - Jaworzno 1945-1956.

Wiadomo że, odpowiednich dokumentów w Muzeum Auschwitz - Birkenau nie brakuje i nie można stawiać pytań, czy należy upamiętniać, „ a tylko, jak uczynić to godnie?”

Nie tylko pomnik ale i właściwa ekspozycja edukacyjna pamięci ofiar. Wystąpienie winny poprzedzić konkretne działania - zwrot majątków, odszkodowania w ramach Funduszu Ofiar Wojny - bo fakty pozostają faktami.

Politycznym decydentom proponuję na drodze do Zjednoczonej Europy wybrać się chociażby do macierzystego Alzenau na pograniczu Bawarii i Hesji i tam przed pomnikiem patrona Europy, św. Benedykta z Nursji zdobyć się na dłuższą zadumę i refleksję. Poprosić też o wykład związany z historią tego denkmalu. Wizy nie są potrzebne.

EB (S)

XI/2001

DALSZE INFORMACJE:

• Pamiec o ofiarach represji - Oswiecim po 1945