Z ostatniej chwili

FIS - Zakopane 2002 a Polacy

Gdzie tylko spotkam ostatnio ludzi, każdy do dzisiaj komentuje Zakopane 2002.

Zwyciężcą Turnieju Czerech Skoczni 2002 w Europie został zwyciężca wszyskich czterech turnieji, niemiecki skoczek rodem z Turyngii, Sven Hannawald. Był to sukces, do tej pory nie spotykany. Po prostu jest dobry w tym okresie. Jak w roku 2001 - Adam Małysz Polak z Wisły, Górny Sląsk.

Nastąpny turniej, po 2-ch tygodniach odbył się w Zakopanem. Zwyciężył go u siebie ten filigranowy, skromny Górnoślązak, Adam Małysz. Był on o 0,5 punkta lepszy od swego rywala z Niemiec. Turniej FIS-Zakopane zwyciężył więc Polak, ale niestety Polska „przegrała” w Europie. Ogromna rzesza kibiców, w nie spotykanej ilości na takich turniejach chciała rywala Hannawalda przez gwizdy wykończyć psychicznie. Udało się, mimo jego dłuższego skoku od Małysza, ale w stylu mniej elegancko. Publika dopięła swego. Ten nacjonalistyczny przywar Polaków - nie fair na arenach sportowych jest dalszym potwierdzeniem wyższości ich polskości nad innymi w świecie. To wina niektórych prostaków-kibiców, potwierdzając swe „patriotyczno-nacjonalistyczne” ciągoty zakorzenione w wiekach, w walkach „za Naszą i Waszą...” albo pozostałe partyzanckie ciągoty walki z cimiężcami w histori kraju.

Prości Niemcy, których spotykam na ulicy, w domu, w ferajnach komentują jednoznacznie - „i z tym chcą Polacy do Europy? Nacjonalizm jest u nas nie mile widziany”.

„Czy takich Polaków macie też na Sląsku? Jak Wam się z nimi żyje, pytamy, bo i za parę lat mamy być razem, i mamy się znosić”.

Polak zwyciężył w sporcie - w kraju, ale Polacy przegrali przez taki incydent w Europie. Organizatorzy europejskich organizacji FIS-u będą się zastanawiać czy warto znów kiedyś robić podobne imprezy w Polsce. A Polska - z czym do Europy - gospodarczo?, kulturalnie?, sportowo?, humanitarnie?. W zanadrzu pozostał jeszcze Kościół, piękna historia ale też z zobowiązaniami, czy i piękne polskie krajobrazy. Zachwalam zawsze przy okazji moich pokazów przeźroczy z tych pięknych stron, bo i Sląsk do nich należy. Staram się we wszyskich moich publikacjach popierać jak najszybszego przystąpienia Polski do EU. Niestety, z biegiem czasu umykają mi atuty z ręki, nie wiedząc jak tłumaczyć się przed społecznością niemiecką.

Pisząc te słowa słyszę tony wspaniałego kompozytora S. Wieniawskiego w niemieckim Bundastagu, w loży honorowej z profesorem Gieremkiem i udziale wszyskich polityków z okazji uczczenia ofiar niemieckiego totalitarnego nacjonalizmu socjalistycznego.

Peter Karl Sczepanek

PS. Piszę często po polsku, by dotarło to też do Polaków.