Poradzoom Poon Booczek po s’loonsku?
Godou`eh to jurz poranos’cie razy, irze niyrod sie ruszoom ze mojih ukohanyh Uogewnik S’loonskih. Ale soom
niyroz take powody, dlo keryh uodstympuja uod mojego upodobanio i niyhyn’ci do rajzoow. Soom warzniejsze uod nih.
Takym powodym uoon’skego razu boouo niyszczyn’s’cie, kere dosiynguo kamratka mojih szwigroow, pani Krysia
z Lipin - katehetka. Stauo sie tak, irze trza Joom bouo szukac’ we horzowskym lazarycie, kaj sie znodua ze zuoomanym krzyrzym.
I jak tu niy speunic’ tego co sie przynolerzy ze krzes’cijan’skego uobowioonzku miyuosierdzio wzglyndym
horego? Tym barzi, rze radzi My sie spotykali i byli ze soboom przi zdrowiu.
Siedli My w auto i roz dwa byli my na miejscu. W lazarytowyh izbah pouno starszyh kobiyt Widac’ boouo rze niykere soom
we wielki boles’ci i ciyrpiyniu.
S’loonsko godka suyhac’ boouo przy ih szkamraniu i w uosprawianiu swojih boles’cioow nawiedzajooncym
bliskym.
Pszocielstwo i siostrzyczki dobrze rozumieli co hore hcoom i potrzebujoom, bez to poomogali w czym sie ino dauo, coby ulrzyc’
we ciyrpiyniu hoc’ przez hwila. Niyjedna kobiytka wzdyhaua do Poon Booczka abo ciho rzykaua.
Pomys’lou`eh sie wtynczos, jak to jest z toom naszoom godkoom ze Poon Booczkym?
Czy Uooni nos rozumioom? Czy poradzoom po s’loonsku?
Czy poradzoom wysuhac’ naszyh grzyhoow? Naszego rzykanio?
Noo bo przeca nasza goodka niy jest oficijalnie uznowano!
Czy Poon Booczek joom tyrz niy uznowajoom? A morzno ji niy znajoom? Strah mje uobleciou na samo mys’l uo tym. I
poczu`eh ciarki na plecah.
Farorz i kapeloonki poradzoom nos wysuhac’. Horyh tyrz. A potym te nasze grzyhy przekozac’ dali. Co by sie
jednak dzioouo jak by ih miauo braknoon’c’ przi nos? Jak by my uostali s Poon Booczkym soom na soom? Czy wtynczos nos bydoom
umieli spohopic’? Zaczoon rzeh rozumiec’ tyn strah i uobawa, kere soom we wielu. A jak sie niy byda umiec’ w tym
uostatniym momyncie wygodac’? Mys’li niyjedyn.
We uostatniym czasie idzie do Poon Booczka godac’ jurz po kaszubsku. Tak by szuo miarkowac’ z tego, irze „Uojczy
Nasz, kery rzes’ je w Niybie ...” - po kaszubsku, znoduo sie na tabuli we murze kos’cioua „Pater noster” na
Ziymi S’wiyntyj, kaj ta modlitwa jest we wszystkih jynzykah s’wiata.
Po naszymu Jyj jeszcze niy ma!?
Take to mys’li mje naszuy, jak poczytou`eh sie Pollokowe „S’loonske tragydje”.
A przy tym wspoomniou`eh sie tyrz referat tego samego autora z Rzyrowyj pod tytuoom „Die Haltung der polnischer Kirche ...”,
kery wyguosioou na Syminarjoom S’loonskym w Kamioonie. Uo tym, jak niykere S’loonzoki niy moogli sie wysuhac’ przed
s’miercioom i przystoompic’ do Pan’skego Stoua, bo brakuo przi nih rozumiejooncego ih jynzyk spowiednika.
Za rzywota rzodyn sie nad tym niy zastanowio, rzoondzymy miyndzy soboom i godoomy do wole, i do uostatka. Ale jak przydzie
na nos tyn rzyciowy uostatek? Ta uostatnio hwila. Jak wtynczos bydzie?
Bez to rozumia tyh, kerzi jurz za modu hcieli by miec’ co do tego pewnos’c’.
Jak Toomek, kery mje nawiedziou we Niydziela i spytou: pojakymu niy moomy mszy po s’loonsku? W dooma godoomy, na placu
rzoondzymy, ... a w kos’ciele? Taki mody, a taki rezolutny, przezorny i zapobiegliwy.
Mo synek gowa niy uod parady! Hciouby miec’ pewnos’c’ boskego zrozumiynio jurz teroski. Niy czekajoonc na
uostatni driker w niypewnos’ci.
Ino czymu mje sie wybrou za blicablajter w tyj sprawie?
Porzyjymy, uobocymy.
Byle ino jeszcze za naszego rzywota?!
Antoni Respondek
