Koenigliche Eisengiesserei Gleiwitz |
|||||
Irek Czaja |
|||||
We wschodniyj czyńści
miasta Gliwice (Gleiwitz) starosta górniczy (Berghauptman) hrabia (Graf)
Wilhelm von Reden założoł „Królewsko Odlywnia żelaza„ (
„Koenigliche Eisengiesserei„), kero należała do „Królewskyj
Huty żelaza„ ( „Koenigliche Eisenhuette„). 3.11.1796
stanoł tam piyrszy wielki piec. Von Reden robioł praktyka w Anglii , z
keryj ściongnoł na ślonsk grupa techników , m.in Johna Baildona
(szkocki specjalista od hutnictwa). Baildon zaprojektowoł wybudowanie
wielkich pieców w Gliwicach i Królewskyj Hucie (Chorzowie ) i uruchomioł
tyn piyrszy na europejskim stałym londzie „gliwicki„ piec
koksowy. Budowa trwała od jesiyni 1792 roku. Piec boł 13 m wielki i 40 m
kubicznych pojymny.
Opalania niy od razu sie udały , ale w końcu 10.11.1796 r. zaczynła sie normalno produkcjo, kero leciała bez przerwy 24 tydnie . Piec tyn przebudowali dopiyro po100 latach. Władze pruske boły zainteresowane rozwojym przemysłu hutniczego m.in. ze wzglyndu na potrzeby zbrojyniowe . O tym kaj bydzie huta zadecy - dowały warunki geograficzne, bliskość kopalni wyngla w Zabrzu i wydobywanie rudy w najbliższych okolicach . Niy bez znaczynio boł dostatek ludzi do roboty . W tym samym czasie co huta zaczynto tyż budowa „Kanału Kłodnickiego„. Kłodnica łonczoła Zabrze z Gliwicami i Odrom. Gliwicko huta wiyncyj jak bez techniczne znaczynie znano je dziynki odlywnictwu artystycznymu żeliwa ( żelaza ) , kere zaczynło sie tu od 1798 r. W 1804 r. rzond pruski w obliczu wojny z Napoleonym rozbudowoł huta . Urzondzono tu fabryka armat i amunicji . Odloli 255 armat . Tukej tyż wyprodukowane boły piyrsze „krziże żelazne„ ( „Eiserne Kreuze„), odlone w wojnach wyzwolyńczych 1813 r. . „Gold gab ich fuer Eisen„ („Złoto´ch oddoł za żelazo„), to sygnatura, co boła na rzeczach ozdobnych z żelaza, kere obywatele dostowali za ozdoby (biżuteria) ze złota, oddowane państwu. W 1817 r. pociepli produkcjo armat i amunicji, a od 1819 r. zajynli sie konstrukcjom mostów z lonego żelaza . Dziełym tyj huty boły m.in. most „Havel„ w Poczdamie (1823 r.) i „Weidendammer„ w Berlinie (1824 r.). Potym juzaś robione boły maszyny i dalyj odlywano ozdobne rzeczy i tyż naczynia emaliowane . Z czasym robione boły prawie ino naczynia kuchynne (1857 r.). W 1871 r. krótko juzaś produkowali amunicja ( wojna francusko - prusko ) . Potym robiyli rury gazowe i wodociongowe ( 1900 r.) . Z kuli tego , co niy mieli zamówiyń , pociepli i ta produkcjo a robiyli dalyj maszyny parowe , kerych produkowanie boło zaś w 1913 r. fest ograniczone . Nowo produkcjo , skuli wojny , boła w 1914 r. Z huty tyj je tyż cołko moc żelaznych ( żeliwnych ) schodów , kere idzie dzisiej jeszcze na cołkim ślonsku obejrzeć po starych pruskich domach (kamiynicach). Pedzieć idzie , co w pewnym synsie kontynuatorym tyj firmy je dzisiej gliwicki „GZUT„, kaj miołech okazjo robić kedyś praktyka i widziołech prawie jak jedyn pomnik tam wykończali. Po 1945 r. tradycyjne odlywnictwo artystyczne z żelaza zostało kontynuowane bez firma „Buderus„ Wetzlar w BRD ( „Wetzlarer Buderus Werke„). W latach 1946 - 1950 „Zweigwerk der Buderus AG„ ( filia od Buderus AG ) jako „Eisenkunstgiesserei Hirzenhain„ przejynła tradycja odlywnictwa artystycznego z Gliwic. Peter Lipp ( ur. W 1902 r. w Berlinie ) po studiach rzeźbiarskich w „Statliche Kunstschulle„ w Berlinie - Charlotenburgu zostoł w 1924 r. powołany bez radcy górniczego (Bergrat) Kossmanna do gliwickyj huty, kaj do końca wojny boł kierownikym odlywni artystycznyj (Kunstgiesserei). Gliwicko tradycjo odlywnictwa artystycznego kontynuowano bez Lippa w Hirzenhain/Oberhessen i od niego pasja zbiyracza doprowadzioły do bogatych zbiorów (Eisenkunstsammlungeen) w „ Buderus Museum „ we Hirzenhain. Nazod do Gliwic. J.U Niemcewicz pisoł o tyj hucie w 1821 roku, jako „najpiękniejszej na śląsku gizerni„. Wszyskim kere som ze Gliwic, abo tam aby roz byli, przipomna, co gliwicko fontanna „tańczonce fauny„ postawiono w 1823 r. je dziełym tyj huty. Robione tam boły tyż małe filigranowe dzieła, plak(i)etki, medale, ozdobne plastyki i kopie odlywów dzieł, aż tyż nowe dzieła znanych majstrów. Eisenkunstguss ( Eisenfeinguss ) - artystyczny odlyw żelaza - nazywo sie odlywanie „w żelazie„ wedug artystycznych metod , np. figur , reliefów i plaket ( ek ) . Odlywanie i formowanie modelu w piosku (masie) formierskim wymago wielkyj zrynczności i doświadczynio . A już richtich przi ozdobach . Na produkcjo tych cacków mioł , jak idzie o styl , wielki wpływ Karl Friedrich Schinkel . Fest znany je „ Schinkel - Teller„ („Schinkel - talyrz„). Wyróżnio sie dwa typy dekoracyjne, - roz tyn tzw. w formie dekoracyjnyj gotyku, i - roz tyn , kery charakteryzuje ornamyntyka antycznyj architektury .Do tego coch spomnioł , robiyli w Gliwicach ( hucie ) wazy , talyrze ozdobne , plakety portretowe i ze scynami , ozdoby do obudowy i same obudowy do zygarów i pozytywków, abażury , świyczniki , przyżondy do szycio i pisanio . Wszystko to boło produkowane równocześnie w formie stylowyj klasycyzmu i gotyku . W „ Gleiwitzer Preis Courant „ z 1847 r. idzie znalyść wielko paleta tych wyrobów. Musza tukej spomnieć pora, jak to sie godo, zasłużonych twórców zwionzanych z hutom. Byli to przede wszystkim:
Spomna sam jeszcze ino rzeźba z fontanny ze Strzelec Opolskich , kero przedstowio średniowiecznego myśliwego , kero za bajtla zawsze mi sie podobała, a boła odlono w Gliwicach. Osobiście mom pora rzeczy, kere som z tyj huty, jak np. medal wydany w latach powstań i plebiscytu z napisym po niymiecku i po polsku ( po polsku z małym błyndym ) , na kerym stoi na jednyj stronie „ ST. HEDWIG -śW. JADWIGA „ i je postać naszyj świyntyj , a na drugyj stronie je data „ 1921 „ i tekst „OBERSCHLESIER BEDENKT AUS DEUTSCHLAND KAM EUCH DAS CHRISTENTUM - GÓRNOŚLĄZACY POMNIJCIE NA TO ŻE Z NIEMIEC OTRZYMALIśCIE CHRZEŚCIAŃSTWO„. Inno rzecz z huty w Gliwicach , kero u mie w doma je , to tzw. „Schinkel - Teller„ (1825 r.) i na koniec plakety górnika i hutnika , kere som u nos w doma już od napewno cztyrych pokolyń. Pyrsk |