|
W moich kochanych Uogewnikach S'lonskich
bouo jeszcze nie tak downo poru powstañcow. Zbierali sie w swoi
kompanyi, niekedy z harcerzami abo wojokami przy roztomajtych uokazjach.
S'piywali powstan'cze piosynki "Do bytomskich strzelcow wojsko
zaciongajom", "Znom jo jedy s'liczny zomek", "Jurz
zachodzi czerwone suoneczko" i inksze.
Pamiyntauo sie uo nich, zaproszauo na pogawyndki. Jeszcze za Jorga
(Zientka) dostali awanse na podporucznika. Nie mieli sie przy nastympnych
administratorach jurz tak, jak downiyj, a potym to niekerzy znodli sie
dziynki ludzkiemu mi³osierdziu pomiyndzy tymi z kerymi wojowali pod
Annabergym, bo tu musieliby przymiyrac' guodym. Dobrze rze trefiyli tyrz
na S'lonzokow, kerzy wyciongli do nich pomocno rynka, bo zrozumieli co
zrobiono z nich ofiary narodowych ambicji. Niekerzy majom swoje
pamiontkowe tablice, pomniki i nazwy ulic, ale pamiyn'ci ludzkiyj coroz
mniyj. Nie mo jurz im nawet wto uos'wiycic' s'wiyczki za spokuj ich
duszyczki. Powstan'cze "murzyny" zrobiyli swoje, mogom uodyn's'
( w niepamiyn'c' ). Gorzko to i smutno refleksjo nad losym powstan'cow,
kerzy zawierzyli i nie doczekali. Tak w naszych s'lonskich realiach boua
realizowano zasada " dziel i rzondz' ". Wykorzystywaua naszo
s'lonsko dobrodusznos'c' i wiara w uobiecano autonomia.
Tych pora suow pisza ku przestrodze nowych, naiwnych "murzynow".
Czy mom recht?
|
